Αφοσιωμένη στο νησί της Κέας εδώ και πολλά χρόνια, η Γεωργία Μπλιάτσου υλοποίησε στο διάστημα των τελευταίων δύο ετών την ενδελεχή καταγραφή μιας σειράς οικείων στους περισσότερους «Τζιώτες» κατοίκων και παραθεριστών του νησιού με τη μορφή μικρών ως επί το πλείστον πορτραίτων ολοκληρωμένων με ελαφρά υλικά, κοντά στα οποία προτείνονται και γλυπτά μικρού ή μεσαίου μεγέθους από ξύλο ή αλουμίνιο. Πρόκειται ουσιαστικά για μια εντόπια «πινακοθήκη» μεταβλητών διαστάσεων, κατοικημένη από αναγνωρίσιμους στους περισσότερους αλλά και αφανείς ανθρώπους που συνδέθηκαν κατά τις τελευταίες δεκαετίες με τα καλοκαίρια αλλά και τους χειμώνες του νησιού, με την καλοκαιρινή ραστώνη αλλά και τις εποχιακές εργασίες της υπαίθρου, με τις αυγουστιάτικες βεγγέρες αλλά και με την καθημερινότητα κάποιων πιο σιωπηλών μηνών του χρόνου. Στη Χώρα και στο Βουρκάρι, στο Λιβάδι και στον Οτζιά, στους Κοκκίνους και στον Μαύρο, συλλέκτες, αρχιτέκτονες και καλλιτέχνες, τοπικοί ιστοριοδίφες και συγγραφείς συνομιλούν μέσα από τα σχεδόν στιγμιαία πορτρέτα τους με βοσκούς και παπάδες, με ψαράδες και ιδιοκτήτες καφενείων και παραδοσιακών παντοπωλείων, με κραταιούς χασάπηδες και γηραιές φουρνάρισσες, με παλαίμαχους τεχνίτες του εργοστασίου «Εμαγιέ» και ιδιοκτήτες καλτ καλοκαιρινών ποτάδικων.

Πηγή
LiFO