Ἡ μέλισσα ἦταν ἱερὸ ἔντομο στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα καὶ ἡ κοινωνία τῶν μελισσῶν ἀντιπροσώπευε τὶς ψυχὲς ποὺ ἐργάζονται ἀκούραστα γιὰ τὴν ὑπηρεσία τοῦ συνόλου καὶ τοῦ Ἀγαθοῦ. Στὸ Μέγα Ἐτυμολογικὸν Λεξικὸ βρίσκουμε δύο ἐτυμολογίες τοῦ ὀνόματος μέλισσα: 1) μέλισσα < μέλειν = φροντίζω, ἐπιμελοῦμαι 2) μέλισσα < μῆλον = καρπός. Πράγματι, οἱ μέλισσες φροντίζουν νὰ γονιμοποιοῦν τὰ ἄνθη μὲ τὴν ἐπικονίαση, ὥστε αὐτὰ νὰ παράξουν καρποὺς

Η εικονογραφία της Γεωργίας Μπλιάτσου εξυμνεί τη Μεγάλη Μητέρα Φύση και συμβολίζει τον πολύτιμο αέναο κύκλο της ζωής. Οι πολύσημες απεικονίσεις της αναπαριστούν δελεαστικά τοπία, περικαλλή άνθη, ευεργετικές μέλισσες, πολύτιμα ζώα, ανεκτίμητα ζωικά παράγωγα και τον άνθρωπο , ως επίκεντρο και κινητήρια δύναμη. Πέντε θεματικοί άξονες, διαφορετικοί και αυτόνομοι, που συνδέονται μεταξύ τους και αποτελούν κρίκους στην αλυσίδα της ζωής. ΤΟΠΙΟ Τα τοπία της χαρακτηρίζονται

Συναντήσεις κι Αντικατοπτρισμοί Η έννοια της Συνάντησης, στα έργα της Γεωργίας Μπλιάτσου δημιουργείται από τον τρόπο που συγκροτεί τις φόρμες της, αναφορικά με τα επίπεδα επιφάνειας και βάθους, καθώς αυτά διαπλεκόμενα, υποβάλλουν την πραγματικότητά τους στον χώρο. Πρόκειται για μια διεργασία συσχετισμών, ισορροπιών κι αντισταθμίσεων, που υπόκειται στον βαθμό και στον τρόπο λειτουργίας του φωτός και των χρωμάτων. Η πλαστική διαπραγμάτευση της ζωγράφου, δημιουργείται μέσα από

‘Όστρακα Όψεων Ζωής Η μνήμη έχει τη δυνατότητα, μέσα από τις κατάλληλες αναλύσεις και τους συσχετισμούς περιστατικών, να επιβεβαιώνει καταστάσεις. Μπορεί όμως και να ξεγελά πού και πού, στήνοντας το δικό της υπόγειο παιχνίδι με τον χρόνο, το θάμπωμα των εικόνων που ανακρατεί ή απελευθερώνει, τους ιδιότυπους επίσης συνειρμούς που γεννά, προκαλώντας αινίγματα, στα οποία απουσιάζει η λυσιτέλεια. Ο χρόνος πάλι, από τη δική

…όταν τα φρούτα ζωντανεύουν Η ζωγραφική της νεκρής φύσης δεν είναι πια της μόδας καθώς δεν ανταποκρίνεται στα κριτήρια της σύγχρονης εποχής εάν στον 16ο και τον 17ο αιώνα η μεγαλύτερη ανησυχία της ζωγράφων ήταν να αγγίξουν τη ζωγραφική τελειότητα στην απεικόνιση των φυσικών αντικειμένων σε αρμονία με τις ανακαλύψεις των φυσικών επιστημών σήμερα τα φρούτα τα λαχανικά και τα λουλούδια δεν χρησιμεύουν παρά

Το ρόδο δεν ρωτά γιατί. Ανθίζει γιατί ανθίζει. Για ομορφιά δε νοιάζεται αν το θωρούν ή όχι, να μάθει δε ρωτά. Angelus Silecius   Τα λουλούδια ενός δύσκολου χειμώνα Ανήσυχο, αυθόρμητο, με άφθονη ποιητική φαντασία, υποταγμένο όμως στη σκέψη, το ύφος της Γεωργίας Μπλιάτσου δεν είναι εύκολα αναγνωρίσιμο. Αυτό την τιμά. Προφανώς δεν έχει επιλέξει μονοπάτια εύκολης εμπορικότητας που προϋποθέτουν μια μονόδρομη υφολογία, αλλά αναζητά μέσα από τη «βασιλική οδό»

Στη νέα ενότητα έργων η Γεωργία Μπλιάτσου κάνει μια δυναμική επίδειξη ζωγραφικής δεξιοτεχνίας και δοκιμάζει τις δυνατότητες της στην κατασκευαστική αναπαραγωγή. Όσοι γνωρίζουν τα ζωγραφικά έργα στο ατελιέ της δύσκολα μπορούν να ξεχάσουν τα κόκκινα, τα πορτοκαλί και τα κίτρινα που ξεχύνονται στην επιφάνεια του μουσαμά συν8έιονιας νεκρές φύσεις και εικόνες της Άπω Ανατολής και του εσωτερικού χώρου στις οποίες ξεδιπλώνεται μια άνευ

Μια σώρευση από ζωγραφισμένα γυναικεία «ακατοίκητα» παπούτσια εκτίθενται μπροστά μας. Το κορμί, το παράστημα, Αυτή, με τα οποία δήλωνε έτσι προς τη γη επαφή της, απουσιάζει. Είναι όμως μια πρόκληση για το ποια μπορεί να είναι η Κυρία που έχει κάνει αυτές τις συγκεκριμένες χρωματικές και σχηματικές επιλογές. Πόσο μπορούμε να τη φαντασθούμε; Πόσο από τις φόρμες και τις αποχρώσεις μπορούμε να ανιχνεύσουμε