Τρία χρόνια μετά τη θαυμάσια συνεργασία μας με τη Γεωργία Μπλιάτσου με αφορμή τις «Απογραφές της Μνήμης –Μαρτυρίες της Τζιας», συνεργασία που οδηγήθηκε σε δυνατή και γόνιμη φιλία, σκύβω με προσμονή και χαρά στο εξομολογητικό πόνημά της για τον γενέθλιο τόπο της.

Και εάν η Τζιά εξελίχθηκε σε δεύτερη πατρίδα της ζωγράφου κατά τις τελευταίες δεκαετίες, σε βιωμένη γη όπου οι «απογραφές της μνήμης» της αγαπήθηκαν ιδιαίτερα κι έχουν ακόμη ωραία χρέη, διαπίστωσα κατά τη διάρκεια ετούτης της φιλίας πώς ο πρωτογενής γενέθλιος τόπος της, η Λάρισα, την εγκαλεί κάθε τόσο να επιστρέφει ως καθοριστική δημιουργική βάσανος.

Αφήνοντας πίσω της τη δροσερή και πληθωρική αφήγηση των ανθρώπων «της κάθε ημέρας» της Τζιας, που κατέγραψαν εξονυχιστικά με ελαφρά υλικά η γραμμή και ο χρωστήρας της, διασώζοντας τη χαρμόσυνη περιπέτεια του τοπίου τους και την οντότητα της πολυφωνικής παρουσίας τους μα διατηρώντας ως έναν βαθμό την επινοητική αύρα της ανωνυμίας τους, στην «Ωδή» για την πόλη της, η Γεωργία Μπλιάτσου συλλέγει 48 πολύτιμες συναντήσεις με τα γνώριμα πνευματικά «στοιχειά» που κατοίκησαν και διαμόρφωσαν το πολιτισμικό τοπίο της Λάρισας κατά τις τελευταίες δεκαετίες.

Ιστοριογραφώντας και αποτυπώνοντας τις ημέρες και τα έργα τους, ακολουθώντας με αλλεπάλληλες συναντήσεις και συνεντεύξεις την αισθαντική δράση τους «εντός και εκτός των τειχών», ιχνογραφώντας εντέλει και διαφυλάσσοντας την ακριβή σκιά τους, η Γεωργία Μπλίατσου συνθέτει ένα ακριβό μνημείο φεύγοντος χρόνου και τρόπου ύπαρξης που θα μείνει ανεξίτηλο.

Τα σχέδια της Λάρισας, ακολουθώντας ως έναν βαθμό τις γοργές αφαιρετικές γραμμές και τις λιτές φόρμες της προηγούμενης ενότητας, διατηρώντας εκλεκτικά στοιχεία του στιγμιαίου αλλά χτίζοντας στέρεους όγκους που αποτυπώνουν ακέραια τη δυνατότητα του πορτραίτου, παλλόμενα ανάμεσα στη σκιά και το φως και δουλεμένα στη συνέχεια επιδέξια με χρωματιστά μολύβια, μελάνια και γραφίτες, έλκονται από την περιρρέουσα οργανική φόρμα διατηρώντας τη συμπαγή οργανική εικονοπλαστική τους τελειότητα και ολοκληρώνονται με πρόσθετη πρώτη ύλη τη συγκίνηση και την τοπική μνήμη της ζωγράφου.

Η εικαστική και απογραφική πατριδογνωσία του γόνιμου κάμπου της Λάρισας, η τρυφερή σύναξη των Θεσσαλών των γραμμάτων και των τεχνών που συντελείται με ορατή ευαισθησία και ευθύνη, η περιπλάνηση σε εξομολογητικές στιγμές και σημάδια που ενσαρκώνουν τις πράξεις, η αφουγκραστική ενδελέχεια των λέξεων και των πλαστικών σημειώσεων, συγκροτούν ετούτη τη φωτεινή πινακοθήκη του θεσσαλινού κάμπου της Γεωργίας Μπλιάτσου, που στέκει ήμερη, ανθεκτική στο χρόνο και εύγλωττη μπροστά στο βλέμμα του θεατή,

Ίρις Κρητικού
Σεπτέμβριος 2016